ย่างเข้า วันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2554 นั้นนับเป็นวันที่คณะเราตื่นเช้ามากกกกที่สุด
เพราะว่าเราต้องเดินทางไกลไปยังเมืองซูวอน
“วันนี้คิมฮยอนจุงมีเตะบอลค่า”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
ตอนยังอยู่ไทยนั้น
แม้ทริปนี้จะยากเย็นเพียงใด อิฉันก็ไสหัวมาจนได้ เพื่อวันนี้ค่ะ!
เราตื่นแต่ตี 4 และเมาขี้ตาไปขึ้นรถไฟ นั่งไปไกลจากรถไฟหน้าตาดี
เปลี่ยนอีกทีเป็นรถไฟไทยชั้นสาม หน้าตาบ้านๆ
หนทางออกไปซูวอนช่างไกลและดูต่างจังหวัด แต่ใจสู้
เราลงรถที่สถานี Hwaseo และต่อแท็กซี่ไปอีกหน่อย
เมื่อไปถึง Suwon World Cup Stadium นั้น
โอ้ววววว คุณพระ มันใหญ่กว่าราชมังคลาอีก
เราเดินๆหาสนามที่จุงจะเตะบอล เค้าบอกว่าจะเตะเย็นๆ
....(เรามาเช้าค่ะ ไม่เช้าธรรมดา เช้ามากเลยล่ะ)
พลันเราก็ไปเห็นป้าญี่ปุ่นกลุ่มใหญ่นั่งรอที่บันไดบริเวณหนึ่ง
สอบถามได้ความว่าป้ามาต่อคิวเข้าสนามบอล ป๊าดดดด มากี่โมงนั้นคะป้า
... เราทรุดลงนั่งจองคิวด้วย ได้คิว 15 มา คิดล่ะกัน เอาพันคน เราได้คิว 15
เรามาเช้าขนาดไหน 555555
ระหว่างวันคิดว่าจะได้เที่ยวป้อมเมืองซูวอน เดินหาของกิน ไม่เลย
เราต้องนั่งจองคิวทั้งวัน ข้าวก็ไม่ได้กิน ห้องน้ำก็ไปลำบาก
อากาศก็ร้อนๆหนาวๆ จุงเตะตั้ง 5 โมง เรามาแต่ 8 โมง นั่งรอทั้งวัน เหนื่อย เพลีย ง่วง
ขอบคุณทุกคนที่ไปด้วยและไม่บ่น ทุกคนอยากเจอจุง
ทุกคนอยากให้เราแฮปปี้ และเรารู้
ทุกคนไม่กล้าเที่ยวเองถ้าเราไม่ไปด้วย กลัวหลงกัน ใช่ไหมล่ะ!!!
การได้ดูคิมฮยอนจุงเตะบอลริมขอบสนามนั้น
ต้องถือว่าเป็นความฝันอันยิ่งใหญ่ของอิ่มเอมเลยทีเดียว
ต้องถือว่าเป็นความฝันอันยิ่งใหญ่ของอิ่มเอมเลยทีเดียว
ซึ่งไม่คิดว่าอยู่ๆจะเป็นจริงขึ้นมา เลยตื่นเต้นมาก
เมื่อสนามเปิดให้เข้าได้
พิธีกรประกาศว่า 50 คิวแรกจะได้รับลายเซ็นจากสมาชิก FC Men
เพื่อฉลองที่รับทีมเข้าเป็นหนึ่งในสมาชิก
Suwon Blue Wings
โอ๊ยยย น้ำลายจะฟูมปาก
อิ่มเอมเกิดมามีบุญ
จะได้ประสบพบพักตร์พ่อยอดชายนายคิมใกล้ๆอีกแล้ว ตื่นเต้นอีกแล้วอ่า >///<
จะได้ประสบพบพักตร์พ่อยอดชายนายคิมใกล้ๆอีกแล้ว ตื่นเต้นอีกแล้วอ่า >///<
บ่าย
2 โมงครึ่ง สนามเปิด เราได้นั่งแถวหน้าเลย
ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ติดขอบสนามเพราะมันมีลู่วิ่งแข่งมากั้น ( T_T) \ (^-^)
แต่ก็ใกล้สุดๆแล้วล่ะ
ยิ่งแดดหุบ อากาศยิ่งเย็น 15 เมษา
ถ้าอยู่เมืองไทยสาดน้ำสงกรานต์แก้ร้อนกันโครมๆล่ะ
แต่อยู่เกาหลีอิ่มเอมกระชับโอเวอร์โค้ท
เอาหมวกปิดหู อากาศเย็นมากๆ
รอเวลาสุดที่รักจะมา กล้องวีดีโอพร้อม
กล้องถ่ายรูปซูมถึงใจจุงพร้อม
ไม่พร้อมก็คนนี่แหละ เพราะหัวใจเต้นตึกตัก ไม่เจอจุงหลายเดือนก็คิดถึงจะแย่
ได้มาดูเตะบอลอีก แบบไม่คิดว่าจะได้ดูด้วยสองตาตัวเองก็ยิ่งทำให้ตื่นเต้นหนัก
ได้แต่หันไปบอกน้องเป็นระยะๆ ตื่นเต้นอ่ะ ทำไงดีๆๆๆ
ทีมแรกลงมาเตะกันได้ไม่นาน
สายตาสาวๆในสนามก็มองเห็นรถบัส FC Men วิ่งมา
เรียกเสียงกรี๊ดดดดดดได้กระหึ่ม
นี่แค่รถนะ ไกลก็ไกล ดูไม่รู้ด้วยว่ามีใครนั่งไหม ยังกรี๊ดได้อ่ะ
สักพักเสียงกรี๊ดเริ่มหนักขึ้นเพราะบนเนินสูงลิบๆนั่น
ผู้ชายในชุดยูนิฟอร์มสีน้ำเงินต่างมายืนเรียงรายมองดูการแข่งขันทีมข้างล่างอยู่
เท่านั้นแหละ กล้องทุกตัวเบี่ยงจากสนามสู่เนินเขาสูงทันที แฟลชวาบๆ ตลอดเวลา
คิมฮยอนจุงแต่งกายด้วยเอกลักษณ์เดิมคือหมวกไหมพรมและไม่เหมือนใครคือ
คนอื่นใส่แขนยาวขายาว พี่แกใส่ขาสั้นเสื้อคลุมทำไม ไม่หนาวเรอะ
แต่....มันน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกก
มองไกลแค่ไหน เธอก็น่ารักในใจฉันเสมอ
แหวะ……
หนุ่มๆทั้งหลายดูได้พักหนึ่งก็หายไปเตรียมตัวลงสนาม
เดินลงเนินกันมาแบบสบายๆ ว๊ากกกกกกกกกกกกกก
ระหว่างนั้นจุงกับผองเพื่อนในทีมก็หยุดคุย นัดแผนกัน(เดาว่า)
คุยไปผู้ชายเราก็เต้นดุ๊กดิ๊กบ้าง หัวเราะบ้าง เขย่าต้นไม้แล้วปีนบ้างอะไรบ้าง ลิงจั๊กๆ >///<
จุงปีนต้นไม้ยังหล่ออ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ อีกแป๊บก็นั่งลงดึงถุงเท้าออก
คาดว่า(อีกแล้ว)จะเปลี่ยน แต่เปลี่ยนไม่ทันก็ต้องลงมาสนามทั้งไม่มีถุงเท้า
ขาผู้ชายไยเล็กกว่าเรา??
จุงโดนต้อนเข้าเล้า เอ๊ย เข้าเต็นท์เก็บตัวก่อนใคร
....แล้วไม่นานก็ออกมาซ้อมยั่วน้ำลายเราอยู่ข้างเต๊นท์อีกแน่ะ
อิ่มเอมคนนี้ก็ได้แต่มองตาม น้ำลายจะไหล
คิดถึง อยากเจอ อยากเห็นหน้า อยากได้ยินเสียงจัง
มาแล้ว จุงมาแล้ว วิ่งเข้าสนามเพื่อวอร์มอัพ โอ้ พระเจ้า
วิ่งคึกคักร่าเริง กระโดดไปมา น่าเอ็นดู แว๊กกกก ใจสั่น ชื่นใจ มีความสุข
อยากไปวิ่งในสนามด้วย
แต่โดนความจริงกระชากว่าให้ไป fan sign ตรงข้างสนามได้แล้ว
วิ่งไปเข้าคิว แต่สายตาไม่ละจากเบอร์ 09 เลยแม้แต่นิดเดียว
จุงเอ๊ยออกมาเซ็นกันเถอะ ฉันจะให้เธอเซ็นอะไรดี
ในตัวไม่มีของที่อยากให้เธอเซ็นเป็นที่ระทึกเลย ตื่นเต้นหัวใจจะหลุดออกมา
การตื่นเช้าส่งผลบุญจะได้เจอจุงระยะสบตา ทำฉันใดดีหนอๆๆ
แล้วแถวก็เข้าใกล้สนามเรื่อยๆ มีคนนั่งรอแจกลายเซ็น
เอ๊ะ แล้ว 09 ทำไมยังวิ่งอยู่ นั่นสื่อมารุมสัมภาษณ์ นั่นไปเอาเด็กที่ไหนมาสนาม
ลูกชายเราโตขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไรเหรอ
นั่นเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อทำไม ฉันเห็นพุงเธอนะ ตาบ้า
อร๊ายยย แล้วทำไมไม่ออกมาเซ็น เอ๊ะ อ้าว แล้วน้องคนตรงหน้านี่ใคร
เบอร์อะไร เมมเบอร์ FC Men หรอ
เอ๊ะ ไม่ออกมาเซ็นเหรอจุง โถ ตื่นเต้นเก้อเลย เซ็ง
การแข่งขันกำลังจะเริ่มต้น ผู้ชายเดินลงสนามอย่างเป็นทางการ
จูงมือเด็กน้อยประจำตัวลงมา ยืนเข้าแถว
ลมโบกสะบัดพัดขากางเกงผู้ชายให้พริ้วไหว
กรี๊ดดด เอื๊อก นี่ไกลๆเห็นข้างหลัง ตรูยังไม่วายจิ้น
ถ้าหันข้างหน้ามา ตายแน่ๆ
แทฮัมมินกุก คิมฮยอนจุง ไฟท์ติ้ง!!
ผู้ชายวิ่งลงสนามด้วยท่วงท่าราวนักฟุตบอลระดับจักรวาล ฟิตมาก (และฟิตจนจบ)
สายตามุ่งมั่น ฝีเท้าเร็วเว่อร์ ลีลาพริ้วไหว การเคลื่อนไหวระดับเทพ
แต่ปากห้อย นมตั้ง 555
เป็นฟุตบอลนัดที่ทรมานสายตามากที่สุด
ดูบอลไม่รู้เรื่อง
สายตามองหาแต่คนๆเดียวทั้งสนาม
กีฬาประเภทนี้เล่นกันกี่คนหนอ
ทำไมเราเห็นแค่เบอร์ 09 คนเดียวเองล่ะ
จุงวิ่งไปซ้ายที ขวาที ชะลอบ้าง
เร่งสปีดบ้าง
ดูจากตำแหน่งน่าจะเป็นกองหน้า ปีกขวานะ เป็นตัวยิงแน่เลย
เพราะพี่แกเล่นวิ่งวนเวียนหน้าประตูชาวบ้านตลอด
ไม่นานนักจุงก็เตะเปรี้ยงเข้าไป
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด เท่มาก
อิ่มเอมกระโดดตัวลอย
กรี๊ดลั่น ดีใจมหาศาล เท่จริงๆพ่อคู๊ณณณณณ
สเตเดียมกระหึ่มไปด้วยเสียงเชียร์ FC
Men
แต่ผลว่าล้ำหน้า อ้าว หล่อล้ำหน้าคนอื่นๆนี่ก็ผิดด้วยเหรอคะ
เป่าปรี๊ดด ทำไมคะกรรมการ ไม่เป็นไร เอาใหม่เนอะจุง ถึงยังไงก็เท่จริงๆนะ
..ลงนั่งดูต่อ สายตาตามติดคนเดียว
ที่บางทีพ่อเจ้าประคุณก็ยิ้มหวานนนนนออกมาซะดื้อๆ อัดวีดีโอไป ครางงืดๆใส่กล้อง
“พี่พลูโต ผู้ชายยิ้มหวานทำมายย”
บางทีพ่อเจ้าประคุณก็เอามือล้วงเข้าไปในเสื้อ
เผยให้เห็นหน้าท้องขาวๆ
“พี่พลู นมหกๆ”
บางทีพ่อเจ้าประคุณก็หันหลังโก้งโค้งให้
“พี่พลู ตรูดดดดด”
และบางทีพ่อเจ้าประคุณก็วิ่งหันหน้ามา ลมพัดทีก็
“เอาแล้วไง
พี่พะ พะ พลู ห่อหมกอ่ะ ตายแล้วๆๆ”
จากเป็นสาวเหนือ อิ่มเอมกลายเป็นสาวใต้
สายตาพาลจะกดลงต่ำแบบลืมตัว
ได้ยินพี่พลูโตบอกว่า “อิ่มเอ๊ยยย
ของพี่มันเป็นไส้กรอก”
ตัดสัญญาณการอัดวีดีโอเดี๋ยวนั้น
แล้วหันไปดูรูปจากกล้องพี่พลูแทน
.......เซ็นเซอร์......ออกสื่อไม่ได้
แล้วจุงก็โหม่งเข้าไปอีกรอบ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด อีกรอบ
แค่ปลายผมเองมั้งนั่น แต่ละลูก
มาแบบฟลุ๊คๆให้ผู้ชายเหมือนเก่ง 555
แล้วก็ล้ำหน้าอีกแล้วครับท่าน โถ
จะอวดสาวทั้งที ดันล้ำหน้าตลอดๆ
บอลนัดนี้มีอุบัติเหตุบ้าง อะไรบ้าง
จุนซูล้มบ้าง เบอร์ 2 โดนกระแทกบ้าง แต่จำไม่ได้เลย
จำได้แค่ว่าคิมฮยอนจุงทำอะไรเท่านั้น
วิ่งหน้าตั้งไปตัดลูกบอลกะเค้าบ้างอะไรบ้าง
กลัวบอลกระแทกหน้า
จมูกจะเบี้ยวเอาจริงๆ ฮ่าฮ่าฮ่า
เดี๋ยวๆก็โดนตาอ้วน พุงกลม หัวเหม่งมาเบียด
โอ๊ยยยย อยากไปตีๆ
อย่ามาเบียดผู้ชายฉันนะ เดี๋ยวช้ำหมด (ออกมา เดี๋ยวฉันเบียดเอง
ลวนลามไปในตัว คึคึ)
เป็นการดูบอลที่ห่วงนักบอล หลงนักบอล และเพ้อนักบอลตลอดเวลา
มันเป็นโมงยามที่แสนอิ่มเอมใจ สุขใดจะเท่าเห็นผู้ชายหล่อเหลาวิ่งตรงหน้า
เค้ายิ้ม เรายิ้ม เค้าหัวเราะ เราหัวเราะ เค้าล้ำหน้า เราเคืองกรรมการ 555
เค้าวิ่ง เรานั่งแทบไม่ติด จุงวิ่งเร็วมาก
หากเห็นในคลิปว่าเร็ว ขอบอกว่าของจริงเร็วกว่านั้นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ใน 30 วินาที จุงวิ่งตัดสนามจากฟากหนึ่งมาอีกฟากหนึ่งได้ในแบบที่กล้องตามแทบไม่ทัน
วิ่งเอาตาย ผู้ชายเล่นกีฬาจริงจังสุดๆ ไปประกบอยู่หน้าบ้านโน้น
แต่พอทีมตรงข้ามส่งกลับไปหน้าบ้านตัวเอง จุงวิ่งกลับไปปิดบ้านตัวเองได้เร็วแบบไม่น่าเชื่อ
ขาเล็กๆ นมใหญ่ๆ ตรูดบิดๆ มันไม่ส่งผลต่อสปีดของผู้ชายจริงๆ น่าประทับใจมาก
- - ครึ่งแรกก็จบไป - -
เบรคครึ่งแรก เค้าทำอะไรกันอ่ะ จำไม่ได้
จำได้แต่เราก็ยังคงทอดสายตามองตาม 09 อยู่อย่างนั้น
จำได้แต่เราก็ยังคงทอดสายตามองตาม 09 อยู่อย่างนั้น
แม้จะมีคนมายืนบังระหว่างผู้ชายนั่งพักเหนื่อยกินน้ำ
สายตามเราก็ชะแง้หา มองหาไม่เลิก อยากเป็นขวดน้ำที่เธอดื่ม
อยากเป็นคนที่เธอหันไปหัวเราะให้
อยากเป็นใครก็ตามที่เธอมองดู
ตรูอยากลุกจากตรงนี้แล้ววิ่งตัดสนามไปบอกรักแก ตาบ้าๆๆๆๆๆ
ควบคุมตัวเองยากมากจริงๆ
นั่งกระสับกระส่าย
อยากลุกไปใกล้สนามกว่านี้ นั่งแถวหน้าแล้ว
แต่ทำไมมันยังไกลจากเธอ
อยากไปนั่งอยู่ในสนามบอลเลย อยากทำไงก็ได้ให้ใกล้เธอที่สุด
แต่ก็ยังนั่งอยู่ที่เดิม ไปไหนไม่ได้ 5555555555
เพื่อนบอก
แกจะผุดลุกผุดนั่งอีกนานไหม ไหนบอกปวดท้อง นั่งนิ่งๆซะ
แต่ลืมไปแล้วว่าปวดท้อง
นาทีนั้นแค่ฟิเจอริ่งทางสายตา อาการทางกายหายเกลี้ยง
เหลือแต่อาการทางใจที่มัน.....ฮึ้ย!! อากาศเย็นมาก เย็นจนมือแข็ง
หายใจเป็นควัน
ผู้ชายใส่เสื้อผ้าแค่นั้นคงหนาวแย่เลย มากอดกันไหม จะได้อุ่น?
ครึ่งหลังผู้ชายถอดหมวกลงมาเลยทีเดียว ว้าววว บ้านนอกลงสนามแล้ว
น่ารักแท้ๆ (อารมณ์ความรักบังตา วินาทีนั้นจุงหล่อทุกอิริยาบท)
วิ่งเอาตายเหมือนเคย วิ่งไล่ลูกบอล แต่ไม่เคยได้ครองลูกเป็นจริงเป็นจัง
วิ่งตามลูกบอลอยู่ได้ จะฮาไปไหน แล้วโมเม้นท์ของจุงก็มา!!
เพื่อนส่งบอลมาให้ ทั้งสนาม จุงครองบอลคนเดียว เข้าไหม เตะเข้าไหม
…..ไม่เข้า……จะเข้าได้ไง……
เพื่อนส่งมาให้ แทนที่จะรีบวิ่งชาร์จลูกบอลแล้วส่งลูกไปข้างหน้า
บุกไปประตู ดันวิ่งประกบข้างๆลูกบอลที่กลิ้งไปเรื่อยๆ
เหมือนมาวิ่งเล่นกับเพื่อนยังไงยังงั้น วิ่งขนานไปเรื่อยๆ
มาจ๊อกกิ้ง ไม่เตะบอล รู้อีกที ฝ่ายตรงข้ามก็มาวิ่งตัดลูกบอลไปซะ
……จุงเหวอ…..
แต่เราฮากลิ้ง นั่งหัวเราะก๊ากๆ ขำ อะไรของเท๊ออออออ
พอตั้งสติได้จุงก็วิ่งอย่างเร็วมากข้ามสนามไปตัดบอลมา
รู้สึกตัวช้าไปป่าวเนี่ยพ่อคุณ
ถ้าจำไม่ผิด รู้สึกว่าจุนซูจะทำประตูได้ที่ครึ่งหลังนี่แหละนะ
เราจบเกมส์ที่ 1-0 เสียงกรี๊ดกระหึ่ม สร้างความน้อยเนื้อต่ำใจให้ฝั่งตรงข้ามจริงๆ
แค่วิ่งเบียดไอดอลก็โดนโห่แล้ว โห่อีก
แต่ตัดลูกไปจากเท้าไอดอลก็โดนกรี๊ดใส่
พอเตะไม่เข้าประตูไอดอลก็โดนหัวเราะสะใจ
จบครึ่งหลังไป สองทีมจับมือกัน ตบไหล่ ตบหลังกัน ขอบคุณกันและกัน และ
......FC Men ก็กลับหลังหันเดินเข้ามาสเตเดียม สาวๆกรี๊ดกร๊าดถูกใจ
ไอดอลทั้งหลายมายืนเรียงแถวตรงหน้าแล้วโค้งขอบคุณที่มาเชียร์อย่างเป็นทางการ
เป็นจังหวะที่รัวกล้องกันมากที่สุดแล้ว
เพราะคุณผู้ชายเรานั้นไม่ค่อยยอมหันหน้ามาทางนี้เลย
ไม่ยอมชายตามองแฟนๆเลย
ขนาดเดินมาโค้ง ยังไม่ยอมมองขึ้นมาเลย ใจดำ ชิ!
แล้วทั้งทีมก็กอดคอกันไป หัวเราะร่าเริง หยอกล้อกันออกสนามไปอย่างช้าๆ
เสียงคนพากย์ประกาศว่า Man of the match ของวันนี้ได้แก่ คิมจุนซู
...ที่ทั้งทำประตูได้และโดนกระแทกกลิ้งไปด้วย ส
ายตามองตามลิบๆ เห็นจุงเดินปรบมือให้ หัวเราะรายทางไปด้วย
รถโค้ช FC Men มาจอดรอแล้ว ทั้งทีมแทบจะหนีนักข่าวขึ้นรถอย่างรวดเร็ว
มวลชนกลืนคิมฮยอนจุงให้หายลับตาไป
แต่เราคว้ากระเป๋าวิ่งแล้ว ต้องไปพิธีเปิด
ไปห้องน้ำ ไปหาไรกิน
ช่วง 15 นาทีก่อนงานทางนั้นจะเริ่ม
เราต้องกินอะไรบ้างแล้ว
ฟ้าเริ่มมืด อากาศหนาวจัดมาก สั่นไปทั้งตัว หิวก็หิว ใจก็พะวงถึงผู้ชาย
ของก็หนัก เราไปคว้าของที่เค้าแจกมาเพียบ วิ่งเข้าวิ่งออก หมุนเวียนหน้ากันไป 6 คน
บอกแต่ว่าพี่มาไกล พี่มาจากไทย ขอไปฝากเพื่อนๆนะ
น้องๆทีมงานก็ใจดี เอ้า พี่มาไกล เอ้า เอาไปเยอะๆ
อันนี้ได้ยัง อันนั้นพอไหม เอาไปเลยๆ กะว่าร่อนได้ทั้งยาน 5555
งานนี้ทุกคนต้องได้ของที่ระลึก FC Men ทั่วหน้า
คิดอย่างสนุกใจ แต่ลืมนึกถึงตอนขน -_-“
สาแก่ใจแล้วเราก็เข้าไปหาทำเลส่องผู้ชายต่อ ได้ที่มั่นแล้ว
ก็วิ่งออกมาหาของกินรองท้อง ทั้งวันกินไรไม่เป็นชิ้นเป็นอันกันเลย
ได้แซนวิชมาคนละกล่อง น้ำคนละขวด เติมรองท้องแล้ว
เราก็นั่งดูบรรยากาศ Suwon World Cup Stadium ใหญ่จริงจัง
นัดแข่งขันระหว่างซูวอนทีมเหย้าและคังวอนทีมเยือน
ฝ่ายเหย้าเชียร์ได้สนุกสนาน เสื้อสีน้ำเงินข่มสนามให้เล็กลงมากๆ
ทั้งพลุ ทั้งธง เหมือนมาดู ควิดดิช เวิล์ดคัพยังไงยังงั้น
- - บรรยากาศคึกคักมากจริงๆ ทั้งร้องเพลง ทั้งเล่นเวฟมากมาย ตื่นตาตื่นใจอิ่มเอมมาก
พัดที่ได้ก็นั่งตบเป็นจังหวะเชียร์ไปกะเค้า เนื้อเพลงที่ขึ้นบนจอก็ร้องตามเค้าไป
สนุกมากๆๆๆๆๆๆๆๆ จริงๆๆๆๆ ไม่เคยไปดูบอลทางการแบบนี้เลย
สนามใหญ่กว่าเมื่อเย็นเป็นเท่าตัว สปอร์ตไลท์สว่าง น่าตื่นใจจริงๆ
อิ่มเอมคึกคัก ไม่นานเกมส์ก็เริ่ม อิ่มเอมเชียร์ซูวอนจริงจัง เมามันส์มาก
ใน 45 นาทีแรก เร่งให้จบไวๆ จะได้ดูพักครึ่ง เด๋วผู้ชายมา 555
เมื่อพักครึ่งมาถึง พิธีกรสนามก็ประกาศว่า FC Men จะมา เสียงกรี๊ดกระหึ่มสนามมากกว่าเมื่อกี้อีก
- - ไฟดับพรึ่บ บนจอใหญ่ที่มีไว้ประกาศผลตอนนี้ฉายคลิปแนะนำตัวนักบอลทีละคนๆ
คลิปน่ารักๆ ที่ฉายให้ดูว่าเวลา FC
Men ซ้อมและเล่นกัน
มีใครบ้าง ใครตำแหน่งไหนบ้าง (เบอร์ 09
น่ารักที่สุดเสมอนะ)
คลิปจบ สปอร์ตไลท์ดวงใหญ่ฉายเดี่ยวส่องจ้าไปยังทางเข้านักกีฬา
เป็นสัญญาณว่าไอดอลจะเข้าสนาม
พี่พลูพร้อม อิ่มเอมพร้อม กล้องซูมเข้าไปๆ พิธีกรแนะนำนักเตะทีละคนๆ
นักเตะก็เดินออกมาทีละคน เรียกเสียงกรี๊ดรายคน
คนแล้วคนเล่า พ่อเจ้าอารงกีไปไหน???
จนน้องสะกิดบอก “พี่อิ่มๆ เค้าแนะนำเรียงตามเบอร์ไม่ใช่เหรอ มันเลย
9 ไปแล้วนะ
เนี่ย 12 จุนซูแล้ว นั่น เห็นไหม 14 แล้วนะ...16 แล้วนี่ไง” เราก็ลดกล้องลงมา
…….จุงล่ะ??
แล้วพิธีก็เริ่ม มีน้องเบอร์ 10 (ที่เล่น My
Princess) มีเบอร์ 12 จุนซู มีเบอร์ 32 (อาดู๋ล่ะมั้ง)
ไปรับมอบเสื้อ ผ้าพันคอ รับเข้าทีมซัมซุงอย่างเป็นทางการ
พิธีดำเนินไปเรื่อยๆ
ใจเราก็แฟ่บลงทีละนิด อ้าว ไม่มาจริงๆ
พิธีจบ ครึ่งหลังจะเริ่ม แต่เราออกจากสนามกันดีกว่า
เมื่อจุงไม่อยู่
จะอยู่ต่อทำไมล่ะ ออกมาขนของที่ระลึกเค้าทิ้งทวนดีกว่า อิอิ
เดินหัวเราะขำขันออกมา
พันธมิตรแจ้งแล้วว่าผู้ชายอาจโผล่มาหรือไม่โผล่มาก็ได้
ลองไปซื้อตั๋วลุ้นเอง
เราลุ้นแล้ว ไม่มา เราไม่ซีเรียส แต่เราขำ นั่งหนาวกันตั้งนานแน่ะ
-
- อากาศเย็นๆทำให้เราอารมณ์ยังครึกครื้น เราเตรียมกลับบ้าน
อยู่ซูวอนครบ 12 ชั่วโมงแล้ว กลับกันเถอะเนอะ
ก่อนกลับ
ตายรังที่ร้านอาหารกลางเมืองซูวอน...มัน-อร่อย-มาก!!!!!
ทุกวันนี้ถ้ามีคนถาม เคยไปเที่ยวซูวอนไหม มีอะไรบ้าง
จะตอบอย่างชัดเจนว่า มีสนามบอล เพราะอย่างอื่นไม่รู้เลย 555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น