ไกลมากกกกกกกก (ฮ่า)
แบบว่าถ้ากางแผนที่รถใต้ดินดู สนามบินอยู่ซ้ายมือของแผนที่ แต่บ้านเราอยู่ขวามือทีเดียว
กว่าจะไปมาใช้เวลาถึงสองชั่วโมง คุณพระ!!
รู้จักที่นี่เพราะลองเสิร์ชหาดู เห็นทีว่าดูดีเลยลองจองดู เปลี่ยนที่นอนบ้าง
เงยหน้าจากทางออกมา เจอซอยขวามือข้างหน้าพอดี เดินเลี้ยวเข้าไปนิดหน่อยก็เจอ
Family Mart ตั้งชัดๆ
Phil House อยู่ตรงนี้เลยจ๊ะ
บันไดทางขึ้นนี่เป็นไม้เบาๆ เดินดังกุกกักให้อารมณ์ดีเหมือนกัน น่ารักดี ชอบ
มีมุมนั่งเล่น
ก่อนเลี้ยวไปเช็คอิน
เรามาถึงเที่ยง แต่หนุ่มหน้ามึนคนดูแลบอกว่าเราจะเช็คอินได้เมื่อบ่ายสองเท่านั้น
ทั้งที่ห้องก็ว่างเนี่ยนะ??
อะไรจะตรงเวลาขนาดนั้น??
นี่ถ้าเรามาไฟล์ทปกติที่ลงอินชอนตอนหกโมง เราคงแย่กว่านี้
แต่ครั้งนี้เราลงสนามบินก็เก้าโมงกว่าเข้าไปแล้ว
บวกเวลาเดินทางมาถึงนี่อีก 2 ชั่วโมง ..... ก็ยังไม่ได้เข้า
ต้องรอเวลา ก็เลยฝากกระเป๋าไว้แล้วไปเดินหามื้อกลางวันทาน
รอเวลามาเช็คอิน
บ่ายสอง.......2PM หนุ่มมึนก็พาเราไปส่งห้องพร้อมถามว่ารู้จักนิกคุนไหม
คนเกาหลีนี่ฮา เจอคนไทยไม่ได้เป็นต้องถามรู้จักไหม
โดนถามบ่อยมาก เลยตอบว่า "อืม รู้จักซิ น้องคุณ"
หนุ่มมึนดูมึนกว่าเดิม อิอิ
คนไทยเรียกน้องคุณ ไม่ก็นิชคุณ
มีแต่ต่างชาติเท่านั้นแหละที่เรียกนิกคุน หรือ คุนนี่อ่ะ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
เราจองห้อง Twin ไป แต่ไม่รู้ทำไมอัพเกรดให้เรานอนห้อง Triple ก็โอเค
กุญแจที่นี่น่ารัก เป็นปุ่มๆ ที่พอทาบลงรูไป ประตูจะเปิด ผ่างงง.....
มาเจออันนี้จ้า
ซ้ายมือเป็นครัวเล็กๆ ตู้เย็น ทีวี ไล่ไปถึงตู้เสื้อผ้า
(ครัวมีไว้เก๋ๆ ใช้ไม่ได้ เพราะดูพ่อหนุ่มหน้ามึนรณรงค์ให้ไปนั่ง community room ตลอดเวลานะ
แต่ก็อกน้ำใช้ได้ แรงดี ตู้เย็นก็เย็นเจี๊ยบบบบบ ได้ใจ)
ขวามือเป็นเตียงคู่ และสุดห้องเป็นเตียงเดี่ยว
พื้นห้องเป็นไม้ ดูสะอาดตา น่านอน (กับพื้น)
ในห้องน้ำ ไม่มีอุปกรณ์อะไรให้
(แม้แต่พรมเช็ดเท้า ให้ตายเหอะ อาบน้ำออกมา เปียกทั้งห้อง เพราะไม่รู้จะเช็ดกับอะไร)
ทุกอย่างต้องขนไปเอง ส่วนที่เป็นฝักบัวกั้นเอาไว้ แคบมากจนขยับตัวลำบาก
แต่ถ้าไม่อะไรมากนัก ที่นี่ก็อยู่สบายดี ^_______^
แค่มันไกลจากแหล่งท่องเที่ยวเองเท่านั้นเองล่ะนะ
ถามว่ามี wifi ให้ไหม มีจ้า รหัสอยู่ที่ community room ใช้ได้ดี แต่พอขึ้นห้องปุ๊บ สัญญาณหาย
ฮ่วยยยย......งกแท้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น